H Πρόεδρος της Δημοκρατίας Κατερίνα Σακελλαροπούλου εγκαινίασε στο Τελλόγλειο Ίδρυμα Τεχνών Α.Π.Θ. την έκθεση «Λεωνίδας, Ναπολέων, Μπότσαρης: Η γλώσσα των συμβόλων».
Ακολουθεί ο χαιρετισμός της κυρίας Σακελλαροπούλου:
«Με αισθήματα χαράς και συγκίνησης ξαναβρίσκομαι στη γενέθλια πόλη μου, την «Μητέρα Θεσσαλονίκη» όπως την αποκαλούσε ο Νίκος Γαβριήλ Πεντζίκης, και σε ένα από τα σημαντικότερα πνευματικά της ιδρύματα, το Τελλόγλειο Ίδρυμα Τεχνών του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου, για να εγκαινιάσω την έκθεση «Λεωνίδας-Ναπολέων-Μπότσαρης: Η γλώσσα των συμβόλων» που τελεί υπό την αιγίδα και του Προέδρου της Γαλλικής Δημοκρατίας Emmanuel Macron.
Η λαμπρή αυτή έκθεση, που διοργανώνεται για τον εορτασμό των 200 χρόνων από την κήρυξη της Ελληνικής Επανάστασης, σηματοδοτεί παράλληλα την έναρξη του 56ου Φεστιβάλ Δημητρίων, ενός ιστορικού και ανθεκτικού πολιτιστικού θεσμού της πόλης.
Ο διεθνής χαρακτήρας της έκθεσης προσδίδει στην πρωτοβουλία αυτή του Τελλόγλειου Ιδρύματος την ακτινοβολία μείζονος πολιτιστικού γεγονότος, καθώς για πρώτη φορά πολλά μουσεία από τέσσερις διαφορετικές χώρες, τη Γαλλία, την Ιταλία, τις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής και την Ελλάδα, όπως και εκπαιδευτικά ιδρύματα και συλλέκτες, συνεργάστηκαν στενά για να αναδείξουν από κοινού τον ρόλο των συμβόλων στην πολιτική, την τέχνη και την ιστορία.
Κύριες και κύριοι,
Είναι θαυμαστό πώς μεγάλοι ζωγράφοι του 19ου αιώνα, κατόρθωσαν, υπό το φιλελληνικό φως του ρομαντισμού, να συνταιριάξουν, πρώτα στο τελάρο και ύστερα στο συλλογικό φαντασιακό, τον αγώνα των Σπαρτιατών με τον αγώνα των Σουλιωτών, την ορμή των Μαραθωνομάχων με την απέλπιδα άμυνα των Ελεύθερων Πολιορκημένων, μετατρέποντας για τον σκοπό αυτό εμβληματικές μορφές, όπως ο Λεωνίδας, ο Ναπολέων, ο Μέγας Αλέξανδρος, ο Μάρκος Μπότσαρης, σε διαχρονικά σύμβολα υπεράσπισης των αξιών και των αρχών της Ευρώπης. Μιας Ευρώπης που, κάτω από τον ασφυκτικό έλεγχο της Ιεράς Συμμαχίας, εμπνέεται από την αθηναϊκή δημοκρατία, θαυμάζει το εκπολιτιστικό έργο του Μεγάλου Αλεξάνδρου και ονειρεύεται, όπως ο Ναπολέων στην εξορία της Αγίας Ελένης, την προοπτική της ένωσής της.
Οι Γάλλοι εικαστικοί Ευγένιος Ντελακρουά, Φρανσουά-Ωγκύστ Βενσόν, Ζακ Λουί Νταβίντ, ο Ιταλός Λουντοβίκο Λιπαρίνι, ο Ολλανδός Άρι Σέφερ, ευαίσθητοι στα μηνύματα του καιρού τους, παθιασμένοι με τις ιδέες της ελευθερίας και της ισότητας, εντυπωσιασμένοι από τον εθνικοαπελευθερωτικό αγώνα των Ελλήνων, θα μας αφήσουν πολύτιμη παρακαταθήκη, πίνακες που «διαχειρίζονται» με καλλιτεχνικό τρόπο ιστορικά σύμβολα, και γι’ αυτό πίνακες που θα μπορούσαμε να χαρακτηρίσουμε βαθιά πολιτικούς.
Επιτρέψτε μου να συγχαρώ και πάλι τους εμπνευστές και τους επιμελητές αυτής της σπουδαίας έκθεσης, που γεφυρώνει, μέσα στον ίδιο ιστορικό χρόνο, τη Δύση με την Ανατολή, την Ελλάδα της αρχαιότητας με την Ευρώπη των ναπολεόντειων χρόνων, τη γαλλική επανάσταση με την ελληνική, εκφράζοντας, με τη γλώσσα των συμβόλων, το διαρκές αίτημα της ελευθερίας και της αξιοπρέπειας του ανθρώπου».